Proza i poezja Barwice

Opis oferty

Herbert George Wells. Cztery nowele grozy

Przekład: Juliusz K. Palczewski, Bronisław Falk
Język oryginału: angielski
Wybór, wstęp i opracowanie: Juliusz K. Palczewski
Wydanie: pierwsze, Wrocław 2012
Seria: Biblioteka Narodowa, II 258
Oprawa: twarda
Liczba stron: XXXVIII + 98
Format: 120 × 170
Rok premiery: 2012

Twórczość Herberta George’a Wellsa uchodzi za bezprecedensową w historii literatury fantastyczno-naukowej. Pomimo, że autora „Wehikułu czasu” i „Wojny światów” nazywano „drugim Poem” czy „drugim Stevensonem”, nie sposób porównywać jego pisarstwa z działalnością literacką innych autorów. Skojarzenia z twórczością Washingtona Irvinga czy Rudyarda Kiplinga pozostają jedynie skojarzeniami, a inspiracje ich pisarstwem – jedynie inspiracjami. Wells był wizjonerem, heroldem przyszłości, piewcą nauki i techniki, spoglądającym na postęp jednak z pewnym dystansem i ostrożnością – intuicyjnym niepokojem. Jako twórca głosił swobodę dzieła, jego odrębność i autonomiczność. Każdą wypowiedź literacką uważał na niepowtarzalną i kreującą własną rzeczywistość. Konceptualna nietuzinkowość jego zamysłów, trafność sądów i przedstawień oraz nieskrępowana wyobraźnia, z jaką kreślił opowieści, sprawiły że jego utwory szybko urosły do rangi literackich klasyków.
Cztery opowieści grozy zawarte w niniejszej edycji:
— Kwitnienie dziwnej orchidei,
— Gwiazda,
— Ćma,
— Sen o Armageddonie,
stanowią wzorowe realizacje założeń Wellsowskiej koncepcji nowelistyki: bez reszty pochłaniają czytelnika, zwielokrotniają lekturową impresję oraz zmuszają do pogłębionej refleksji nad kondycją nauki i jej wiecznym potencjałem. Katastroficzne obserwacje autora nabierają tu uniwersalnego charakteru i wciąż, po tylu latach, pozostają aktualne.

„Dominującą tonacją utworów nowelistycznych pisarza jest niepokój, niestabilność, płynność. Uczucia, które dominują, to obawa i strach sięgające poza granice normalnego bytowania do głębokich pokładów podświadomości. Orientacja ta, kwestionująca usytuowanie człowieka na trwałych podstawach i fundamentach otaczającej rzeczywistości rodzi uczucie niepewności i zagubienia. Dlatego też nastrój i aura, jakie przeważają w tych nowelach, zbliżają je do utworów modernistycznych, a nawet postmodernistycznych.” Ze „Wstępu” Juliusza Palczewskiego.